Kategoria: Popkultura
-
Co przeczytałem w 2022 roku?
To tak: w 2023 roku planuję czasem wrzucać tutaj nowe wpisy. Zaczynamy od listy lektur, które przeczytałem w zeszłym roku. Naszym przewodnikiem będzie powyższe zdjęcie. O każdej książce powiem kilka słów, wybiorę też cztery najlepsze pozycje. Do dzieła!
-
Destiny, behawioryzm i nowe projektowanie gier
Dzisiaj przyjrzymy się projektowaniu gier wideo – jako przykład posłuży nam Destiny – oraz implementacji pomysłów z psychologii behawioralnej. Jak się okazuje, te dwa zjawiska są mocno powiązane. Dlaczego mój wybór padł akurat na ten tytuł? Jeśli potraktujemy Destiny jako zapowiedź „gier przyszłości”, to zobaczymy kierunek, w którym zmierza ta branża, a wraz z nią – nasza kultura. Dodam może jeszcze na wstępie, że tekst nawiązuje językowo do artykułów, jakie pisałem parę lat temu, o grach wideo. Tematyka najwyraźniej wyzwoliła we mnie stare nawyki stylistyczne.
-
Co cyberpunk mówi o późnym kapitalizmie?
Pomysł na ten tekst mam przynajmniej od paru miesięcy, a zbliżająca się szybkimi krokami premiera gry Cyberpunk 2077 sprawia, że wydaje mi się to dobry temat do poruszenia akurat teraz, w tym momencie w dziejach polskiej kultury. Może, jak to czasem mawiają ekonomiści, przypływ uniesie wszystkie łodzie, a ten tekst popłynie na fali popularności gry wideo. Dzisiaj zatem zajmiemy się estetyką podgatunku science ficition, jakim jest cyberpunk, postmodernizmem oraz teorią późnego kapitalizmu.
-
Death Stranding, wszechświat fraktalny i Moby Dick
Death Stranding poznaliśmy podczas konferencji Sony na targach E3 2016. To nowy projekt Hideo Kojimy, w który zaangażowany jest także reżyser Guillermo del Toro oraz dwóch aktorów o łatwo rozpoznawalnych nazwiskach: Norman Reedus i Mads Mikkelsen. Wygląda na to, że otrzymamy produkcję z pogranicza świata filmu i gier wideo. Dzisiaj spróbujemy odpowiedzieć na pozornie proste pytanie: czym jest Death Stranding? Oba opublikowane jak dotąd trailery są wprost przeładowane symboliką, więc to także wdzięczny materiał do analizy i spekulacji.
-
Od Hyperiona do Punktu Omega
Naszym celem jest analiza popkulturowych odniesień w Hyperionie Dana Simmonsa. Punktem wyjścia będzie dla nas opowieść Kapłana z pierwszego rozdziału książki, następnie prześledzimy próbę uduchowienia ewolucjonizmu, jaką podjął francuski teolog Pierre Teilhard de Chardin, by wreszcie przyjrzeć się teorii Punktu Omega, za którą odpowiedzialny jest amerykański fizyk i transhumanista Frank J. Tipler. Szykuje się zatem niezła przygoda intelektualna. Do dzieła!